Czytelnia

- Ja jestem Henrietta Fernandes i eeee jestem tu nowa.- Powiedziała dziewczyna i ukłoniła się jak to robią mieszkańcy krajów dalekiego wschodu, gdy nagle z jej czoła poleciała mała rzeczka krwi. Otworzył jej się strupek. Najwyraźniej włosy które wcześniej się tego trzymały, przy ukłonie odleciały.
- Ekh...- Henri próbowała jakoś załagodzić sytuację. "No dawaj dziewczyno, charyzma!"- tym na moim czole proszę się nie przejmować, ja mam tak zawszę. Mam nadzieję, że będzie nam się miło współpracowało.- Dziewczyna ścisnęła Stefana i uśmiechnęła się szeroko. - Swoją drogą ma ktoś chusteczkę higieniczną?

Uśmiechnął się do dziewczyn musiał się oswoić z faktem, że jest jedynym facetem, ale co tam mu to nie robiło dużej różnicy. Spojrzał na dziewczynę która pytała o chusteczkę, sięgnął do kieszeni i wyjął z niej opakowanie chusteczek po czym podał je dziewczynie. Z tego co zdążył wywnioskować to nie dość że był jedynym mężczyzną to jeszcze był najstarszy ze zgromadzonych.

- No dobra, to jak jesteśmy już tak daleko, to może ktoś coś opowie o sobie? - zapytała. Ona zbytnio nie lubiła, pierwsza się przedstawiać. Poprawiła swoje niebieskie włosy po czym, znudzonym wzrokiem spojrzała na zebranych. Nie przepadała za organizacyjnymi spotkaniach.

Elisa wysłuchała wszystkich, a następnie rozejrzała się po tutaj obecnych. - No to może niech najpierw opowie nam coś o sobie Taro? - zapytała patrząc się na niego. No jest jedynym tutaj facetem, więc...chyba powinien pierwszy. Czekała na jego reakcję. Dziewczyna była cały czas wyprostowana, a jej twarz była nie do określenia.

Oparł się rękoma o stolik i spojrzał na Elisę lekko zdziwiony, że on ma pierwszy gadać o sobie? To mu się ani trochę nie podobało w końcu i tak kończył już tą szkołę więc nie miał co gadać jakiś głupot o sobie.
-Ja? Nie dzięki i tak kończę szkołę więc długo nie zabawię w samorządzie.
Ziewnął znudzony zasłaniając twarz ręką, nie miał ochoty snuć żadnych opowiadań czy innego durnego paplania o sobie.

- Widać, że wszyscy są chętni. - powiedziała. Ona też nie miała zbytnio zamiaru mówić o sobie, gdyż zbytnio za tym nie przepadała. Krążyła wzrokiem po całej bibliotece. Nie za bardzo interesowało ją to organizacyjne spotkanie, no ale mus to mus.

Elisa czekała, aż ktoś wreszcie coś powie. Zerknęła na Naomi. Dziwiło ją to że były do siebie podobne, jednak była widać że ta oto Elisa była młodsza o rok. - Jak nikt nie chce o sobie mówić to może zaczniemy głosowanie? - zapytała rozglądając się po bibliotece. Poprawiła swoje włosy, a następnie swój dziwny kaptur.

- Racja, tak by było najlepiej. - powiedziała. Na razie nie miała pomysłu na kogo zagłosuje, ale zaczęła nad tym rozważać. Katem oka spojrzała na Taro, a potem na Henriettę i tak w kółko, oczywiście nie pomijając Elise. Nic nie wiedziała o charakterach zebranych. Miała nadzieję, że wybierze dobrze. - No dobra ja jestem za Elise. - rzekła po dłuższym zamyśle.

Przyglądał się uważnie dziewczynom żeby dokonać dobrego wyboru, obserwował ich zachowanie jak i każdy najmniejszy gest. Nie widział w żadnej z dziewczyn wystarczająco odpowiedzialnej osoby na to stanowisko, westchnął ciężko i chwycił listę i długopis zapisując kto na kogo oddał głos, sam postanowił, że swój utajni.
-Mój głos pozostanie tajny ale zapiszę go jak już wszystkie zadecydujecie.

- Jak chcesz. - powiedziała. Nie miała zamiaru go zmuszać, by od razu ujawnił swój głos. Spojrzała na dziewczyny. - Wy jak uważacie? - zapytała. Ona już wybrała. Jedynie znała Elise i jako tako znała. Poprawiła swoją grzywkę, gdyż spadała jej na włosy, czego nie lubiła. Spojrzała na zegarek, siedziała tutaj już strasznie długo i miała nadzieję, że zaraz skończy się to głupie spotkanie.

Brak "z/t" nigdzie nie wyszłaś Twoja postać nie może opuścić czytelni dopóki nie zakończy się spotkanie!

Ziewną znudzony po raz któryś miał już dość tego całego spotkania. Odłożył listę znów na stolik i zszedł z niego, spojrzał na dziewczyny.
-Mam dość tego spotkania, róbcie co chcecie.
Widząc przy jednym ze stolików osobę, która najpewniej jest jego siostrą uśmiechnął się i podszedł do dziewczyny, oparł się o krzesło, na którym siedziała.
-Cześć, co tam słychać?

Naomi spojrzała na Taro, a to na dziewczyny. Spotkanie było tak ciekawe, jak egzaminy końcowe. Oparła się o stół. W końcu postanowiła już iść. - Pa. - powiedziała. Wstała i ruszyła w stronę swojego pokoju. Chciała tam trochę odpocząć. Zerknęła jeszcze na Elise, po czym wyszła.

z/t akademik

Usiadł na krześle obok dziewczyny zakładając nogę na owe krzesło, uśmiechnął się.
-Jakoś tak nie za ciekawie wyszło ostatnio.
Zabrał jej książkę i odłożył gdzieś na bok, chciał jakoś na spokojnie porozmawiać z siostrą, nie wiedział o jej istnieniu aż do tamtego dnia do potwierdzenia tego przez jego ojca który o wszystkim wiedział, a go nie poinformował za co miał do niego żal nie miał zamiaru jednak teraz o tym myśleć.
-Wtedy jak rozmawiałem z ojcem....on potwierdził, że jesteś moją siostrą. Ukrył przede mną ten fakt, nie chciałbym miał jakikolwiek kontakt z kimś oprócz niego. Dlatego nie mogłem uwierzyć w ten fakt.
Chłopak rozejrzał się po pomieszczeni, jakoś nie chciał rozmawiać o takich rzeczach w tym miejscu.
-Może pójdziemy w inne miejsce? Możemy iść albo do akademika bądź do mojego mieszkania.
Przez cały ten czas mówił szeptem, nie chciał by ktokolwiek słyszał ich rozmowę.

Elisa już ponuro siedziała sobie byle jak, a następnie wstała i rozejrzała się. - To ja już spadam - oznajmiła i powolnym krokiem ruszyła w stronę drzwi. pociągnęła za klamkę, otwierając drzwi. Poprawiła swój kaptur i powolnym krokiem ruszyła w stronę swojego pokoju. Nie miała nic do roboty. Po chwili znikła.

zt.

Spojrzał na nią trochę zdziwiony i westchnął ciężko, chciał z nią ogólnie porozmawiać w końcu w ogóle jej nie znał, a przecież była jego siostrą.
-Tak ogólnie chciałbym z tobą porozmawiać. Chodź.
Skończywszy wypowiedź wstał z krzesła i skierował się do wyjścia, zatrzymał się przy drzwiach czekając na dziewczynę.

Uśmiechnął się kładąc dłoń na głowie dziewczyny i lekko psując jej fryzurę. Wydawało mu się że ona jakby bała się go. Nie był przecież potworem tylko człowiekiem i nie miał zamiaru zrobić krzywdy własnej siostrze.
-Nie bój się mnie.
Zaczął szukać w kieszeniach kluczy do pokoju w akademiku ale niestety nie znalazł ich, miał jedynie klucze do mieszkania.
-Nie mam kluczy do pokoju w akademiku więc musimy chyba iść do mojego mieszkania. Ale co tam będę gadał, chodź.
Ruszył powoli w kierunku wyjścia ze szkoły a następnie swojego mieszkania patrząc czy Tsuya idzie za nim.

z/t---> Mieszkanie Taro & Cassie

-Ręce, przy sobie. Ty nie masz takiego problemu, by jakoś wyglądać, a przez ciebie to teraz mam siano na głowie.
Burknęła cicho, poprawiając dłonią włosy.
-No przecież idę...
Spuściła głowę, tak że grzywka zaczęła spadać jej na oczy.
-I chce abyś wiedział, że ja się w cale Ciebie nie boję...no może trochę...

z/t

Henrietta patrzyła jak inni wychodzą albo rozmawiają między sobą. Przez drugą część spotkania w ogóle nic nie mówiła, bo bolało ją czoło. Patrzyła, jak Taro i jakaś dziewczyna zbliżają się do drzwi. Jako, że dziewczyna nie miała zbytnio czasu tu siedzieć, napisała na karteczce imię Elise. Położyła ją na biurku, po czym wyszła.
[z/t]

Patrick wszedł powolnym krokiem do pomieszczenia. Jest tutaj nowy, więc postanowił trochę pozwiedzać, by wiedzieć toi owo. Uwielbia przesiadywać godzinami w bibliotece, dlatego jako punkt pierwszy wycieczki po akademiku wybrał właśnie ją. Podszedł do pierwszego regału, po czym znalazł ciekawą książkę. Zauważył, że mają tu bardzo dużo dobrych pozycji do przeczytania, więc od razu wiedział, że będzie ją odwiedzał codziennie. Rozłożył się na kanapie i nie myśląc już o niczym pogrążył się w lekturze.

Nerwowo rozejrzała się w okół. Sami zaczytani spokojni, kulturalni ludzie. Sięgnęła po jedną z książek i usiadła w wygodnym, bladoróżowym, zakurzonym fotelu. Otworzyła książkę, która była pewnie znowu jakąś nudną psychologiczną książką, która ma dotrzeć do zbuntowanej młodzieży i udała, że czyta. Zlustrowała pomieszczenie, było tu kilka osób z zaciekawieniem czytających książki i par, znajomych, przyjaciół które rozmawiały na tyle cicho by innym nie przeszkadzać. Nie miała zamiaru nikomu przeszkadzać , miała nadzieję, że ktoś sam do niej podejdzie i zagada. Zamknęła po cichu książkę i przeczytała jej recenzję. Okazało się, że książka jest kryminałem, więc Enyo otworzyła z zapałem książkę i zatopiła się w lekturze zapominając o całej reszcie świata.

z/t