Aleje

Długie aleje ciągnące się między drzewami, co kilka metrów ławki. Wokół maluje się piękny krajobraz.

Szła powoli wtulona w swojego ukochanego Taro rozkoszując się otaczającym ją widokiem. Na drzewach wisiały pożółkłe jesienne liście poruszające się delikatnie popychane przez lekki wiaterek, który rozwiewał złote włosy Cassie. Słoneczne promyki przebijały się pomiędzy liśćmi drzew tworząc na dróżce świetlistą mozaikę. Szła powoli stąpając po rozsypanych pod jej drobnymi stópkami brązowych liściach, które szeleściły z każdym kolejnym krokiem. Odwróciła głowę w bok spoglądając w górę, aby móc zerknąć na idącego obok Tarcia. Uśmiechnęła się słodko.

Szedł powoli nigdzie się nie śpiesząc chciał by ten spacer trwał wiecznie, uwielbiał te jesienne złote liście których było pełno pod jego stopami, szeleszczące przy każdym kolejnym kroku. Chłopak patrzył co chwilę na Cassie uśmiechnięty od ucha do ucha, cieszył się że ma ją i że może spędzać z nią czas.

- Ładna dziś pogoda - stwierdziła rozglądając się dookoła. Trochę zmęczył ją ten spacer, ale na szczęście dochodzili już do ławeczki.
- Może usiądziemy? - Zaproponowała spoglądając pytająco na chłopaka. - Trochę bolą mnie nogi.
W jej stanie ból nóg był czymś całkiem normalnym. Nie łatwo było dźwigać taki spory brzuszek.

Pogoda rzeczywiście była ładna chłopak mógł cieszyć sie nie tylko pogodą jaka w tej chwili panowała ale również towarzystwem swojej ukochanej, słysząc iż Cassie chce usiąść by odpocząć skinął głową i oczyścił ławkę z liści i posadził na niej Cass a sam usiadł obok. Spojrzał na dziewczynę i przytulił ją, trochę żałował że nie ma ze sobą szkicownika miał ochotę uwiecznić ten krajobraz. Po chwili spojrzał ponownie na Cassie.
-Kochanie dobrze się czujesz?

Usiadła wygodnie na drewnianej ławeczce z mosiężnymi czarnymi nogami i oparła się o oparcie. Spojrzała na chłopaka obdarowując go uśmiechem.
- Wszystko dobrze - odpowiedziała spokojnym głosem - Tylko troszeczkę się zmęczyłam, to wszystko.

Ucałował czółko dziewczyny uśmiechając się ponownie dobrze że to tylko zmęczenie. Siedział na ławce obserwując krajobraz. Zastanawiał się co będą robić po powrocie do mieszkania, on sam zapewne zabierze się za robienie czegoś do jedzenia. Tylko co by tu zrobić?
-Cassie masz może pomysł co dziś zjemy? Ja nie mam pomysłu.

Cassie zastanowiła się chwilkę myśląc o tym na co teraz ma ochotę.
- Może spagetti - zaczęła w rozmyśleniach - albo nie, naleśniki z serem i owocami. Mam straszną ochotę na truskawki. - Powiedziała uśmiechając się słodko.

Ochotę na truskawki? No to zakupy są nieuniknione, westchnął ciężko nie znosił zakupów. Wstał z ławki i pomógł Cassie wstać.
-Skoro naleśniki to musimy zrobić zakupy.
Uśmiechnął się mimo że nie lubił łazić po sklepach to z Cass było to mniej irytujące. Zastanawiał się tylko nad tym czy dziewczyna nie zaciągnie go znowu do jakiegoś sklepu z ciuchami.

Wstała z ławki z pomocą Tarcia i ruszyła razem z nim w stronę sklepów. Zakupy faktycznie były konieczne bo w domu truskawek nie było i raczej nie trzeba się zastanawiać dlaczego.
- Ale czekoladę też kupimy? - Zapytała spoglądając na Tarcia. - I ciasteczka? O...o i jeszcze lody. - Uśmiechnęła się słodko do chłopaka.

-Tak tak kupimy.
Ruszył razem z Cassie w stronę sklepów lodówkę w końcu trzeba zapełnić gdyż już praktycznie nic w niej nie było. Zastanawiał się co by kupić poza rzeczmi na które ma ochotę dziewczyna, on sam miał ochotę na jakieś piwo lub cokolwiek mocniejszego. Po kilku minutach oboje znikneli z horyzontu.

z/t --> Jakiś tam sklep (oboje)

Przydreptali wszyscy do parku. Cass dumnie pchała przez sobą wózek co jakiś czas zerkając i uśmiechając się do swojego małego berbecia, który cieszył się radośnie rozglądając dookoła.
- On jest do ciebie podobny - stwierdziła zwracając się do Taro. - Ma twoje boskie oczy.

Szedł powoli obejmując ukochaną i co chwilę zerkając na swojego synka. Słysząc że mały jest do niego podobny nie zaprzeczył, ale czy on sam ma takie boskie oczy no dla niego były zwyczajne jednak o gustach się nie dyskutuje każdy może powiedzieć o nich coś innego, a skoro Cassie uważa je za boskie to takie są (xd).
-Nie zaprzeczam.
Tak sobie spacerowali ciesząc się sobą i swoją pociechą, jednak chłopak myślał cały czas o tym co będzie za jakiś czas. Przecież on musi się teraz uczyć by skończyć szkołę z dobrymi wynikami to samo dotyczyło dziewczyny niby miała jeszcze sporo nauki przed sobą, ale na chwilę obecną i tak ma dość duże zaległości. Po około 15 minutach rozmyślań wpadł na genialny pomysł.
-Kochanie może byśmy poprosili twoją matkę żeby nam pomogła trochę przy małym? Oboje musimy się pouczyć ja mam testy i sam nawał nauki no i jeszcze praca.

Poprosić matkę o pomoc? To był nawet dobry pomysł. Opieka dla dziecka była im potrzebna, ale Cass nie za bardzo chciała powierzać swojego malca jakiejś obcej niekoniecznie doświadczonej osobie. Gdyby jej matka się zgodziła byłoby naprawdę wspaniale.
- To całkiem dobry pomysł - stwierdziła z entuzjazmem - Tylko ciekawe czy ona się na to zgodzi. Mogłabym z nią porozmawiać i spróbować przekonać do tego pomysłu.

Ucieszył się z tego że dziewczynie spodobał się jego pomysł, uśmiechnął się po czym ucałował policzek dziewczyny. Pomoc jej matki byłaby nieoceniona no i on sam mógłby się w końcu pouczyć bo nie ma na to prawie w ogóle czasu.
-Pomoc przy małym jest nam potrzebna, a nie chciałbym zatrudniać byle kogo. Gdyby twoja matka nam pomogła to moglibyśmy się skupić na nauce. Jak już będę miał szkołę z głowy to poszukam lepszej pracy.

- No tak. Szkoła. To w tej chwili jest nasz największy problem.
Nauka faktycznie była problemem. Cassie już wystarczająco opuściła się w nauce. Przez ciągle wizyty u lekarza i w szpitalu ominęło ją wiele lekcji i nie była w stanie sobie nawet wyobrazić jak uda jej się to nadrobić. Poza tym wolałaby siedzieć w domu przy dziecku niż na lekcji i wysłuchiwać wykładu jakiegoś heretyka, który jest na tyle tępy, żeby nie zauważyć, że nikt go nie słucha.

Owszem szkoła teraz była wielkim problemem, ale w sumie on nie miał aż tyle do zaległości co dziewczyna. Zastanawiał się jak ona to wszystko nadrobi, mógł jej zawsze pomóc ale to by raczej za wiele nie dało. Według niego szykowała się noc przy książkach.
-Problem? Taa nie znoszę szkoły, ale należałoby ją skończyć.
Nudził go już trochę ten spacer no i z lekka zmarzł, spojrzał na Cassie.
-Wracamy?

Cassie pochyliła się nieco nad wózkiem i poprawiła kocyk dokładnie otulają nim małego Hikaru. Spojrzała na Taro i skinęła głową. Faktycznie robiło się już zimno a ona nie chciała żeby jej maleństwo się przeziębiło.
- Idziemy - powiedziała i ruszyła przed siebie w stronę domu.

Ruszył powoli w strobnę swojego miejsca zamieszkania, miał ochotę paść na kanapę i wylegiwać się na niej przez resztę dnia. Niestety musiał wziąć się za naukę co mu się wcale nie podobało. No ale nie mógł nic na to poradzić, skrzywił się na samą myśl o nauce nienawidził tej całej szkoły! Po kilkunastu minutach cała trójka opuściła park.

z/t--> Mieszkanie Taro & Cassie (wszyscy)

Przyszła tutaj w złym humorze. Usiadła na najbliższej ławce i włączyła MP3, włożyła słuchawki do uszów. Cały dzień, był dla niej nie zrozumiały. Nie mogła pojąć dlaczego Mashi nie powiedział jej wcześniej o całym zajściu w klasie, w tedy sprawy miały by się trochę inaczej. Zaczął padać drobny deszcz, ale Naomi wcale to nie przeszkadzało. - " Może ja mu się znudziłam? " - pomyślała. Siedziała już tutaj ładnych parę godzin. W końcu postanowiła wrócić do Akademika. Wstała i wyszła.
z/t

Weszła do parku i zaczęła błądzić między Alejami. Wiele myśli goniły ją np. Gdzie jest Amai ale to były już miej ważne rzeczy. Było ciemno, wiał delikatny zachodni wiatr. Lampy uliczne wyglądały jak gwiazdy wśród ciemnych jak niebo alej.A jeżeli mowa o niebie było one równie piękne jak ten ziemski krajobraz. Aya znalazła idealną ławkę która była oświetlona po obu stronach. Usiadła na niej i myślała.

Prosto z akademika przywędrował do parku w miejsce gdzie uwielbiał spacerować zwłaszcza o tej porze roku. Szedł przed siebie alejami próbując opanować z jednej strony gniew na Cassie za to co robiła poprzedniego dnia, a z drugiej wściekłość na tego nauczyciela który nawet nie prowadzi lekcji tylko odsyła uczniów do pokoi czy mieszkań. Idąc tak zauważył siedzącą na ławce dziewczynę, jak dla niego była zbyt młoda żeby chodzić o tej porze po parku. Podszedł do niej i uśmiechnął się.
-Witaj, czyż to nie za późna pora na spędzanie czasu w parku dla tak młodej dziewczyny?

Dziewczyna wpatrywała się w gwiazdy które migotały jak maleńkie światełka na całym niebie.
że w kosmosie wszystko jest ogromne i takie piękne. Wiedziała że gdzieś tam na świecie jest jakiś człowiek który patrzy w to samo miejsce co ona. Z myśli wyrwał ją głos.
-Dzieńdobry a tak właściwie już Dobrywieczór.Może późna ale właśnie o tej porze gwiazdy są najlepiej widoczne. Odpowiedziała.

Spojrzał na niebo gwiazdy były dziś doskonale widoczne od dawna nie widział tak bezchmurnego nieba, uśmiechnął się po raz kolejny widok gwiazd od dziecka go uspokajał. Chwila którą miał przeznaczyć na uspokojenie myśli przeistoczyła się w rozmowę z nieznajomą.
-Owszem gwiazdy są doskonale widoczne, noc jest dziś wyjątkowo ciepła, a niebo nie ma nawet najmniejszej chmurki.

Nadal patrzyła w spaniałe gwiazdy które wisiały na niebie jak liście na drzewach. Ciepły wiosenny wiatr znowu zawiał mimo iż był ciepły przeszkadzał on jednak w oglądaniu nieba Aya.
-Mój ojciec zawsze mówił że sztuką w życiu jest zatrzymać się w codziennym biegu i choć na chwile spojrzeć na niebo. Kiedyś myślałam że to łatwe ale teraz wiem że mało kto tak potrafi.